Gili Meno, Gili Air, Bali, Jakarta
Door: Raquel van Dijk
Blijf op de hoogte en volg Raquel
11 Januari 2015 | Indonesië, Batavia
Zittend tussen de bananen, mango’s en eieren zijn we met de boot naar Gili Meno gevaren. Dit was een korte boottocht naar een van de kleine eilandjes die bij Lombok horen. Gili Meno is eigenlijk het honeymoon eiland, dus de meeste lokale inwoners waren verbaasd dat wij daarheen gingen. Het is ook het rustigste eiland van de drie Gili’s.
We verbleven in een guesthouse in het binnenland, toch was het maar 10 minuten lopen naar de kust. In het binnenland zie je vooral grasvelden met wat koeien of geiten, aan de kust zitten de luxe hotels en een paar restaurantjes.
Op Gili Meno is niet zoveel te doen, we hebben dan ook voornamelijk op het strand gelegen. Ook zijn we gaan snorkelen. Met een bootjes zijn we de mooiste plekjes langsgegaan. Bij de eerste stop was het water vrij diep, in dit gedeelte kan je zeeschildpadden zien. Wij hadden geluk en hebben er twee voorbij zien zwemmen. Bij de andere plekjes was er veel meer koraal en daar waren ook veel gekleurde vissoorten.
Vanaf Gili Meno nemen we de boot naar Gili Air. Dit is het drukst bezochte eiland en dit was bij aankomst gelijk goed te merken. Aan het strand zitten veel restaurants en een aantal winkeltjes. We liepen naar het hotel en daar was het wachten op Daniëlle, die onverwachts wat eerder naar Gili Air kwam en dus twee nachtjes bij ons op de kamer verbleef. De volgende dag hebben we een fietstocht over het eiland gemaakt. Het is een klein eilandje, dus de wegen zijn niet optimaal. Op veel stukken was er niet eens een pad, maar moest je met de fiets aan de hand door het zand ploeteren.
Op de 30ste is Daniëlle verhuisd naar haar eigen hotel, later die dag kwamen Stefanie en Niki ook aan op Gili Air. De rest van de dagen heb ik gesnorkeld, oud&nieuw gevierd en op het strand gelegen. Een heel zwaar en druk programma. Dus was het tijd om naar Bali te gaan, we hadden de tickets ruim op tijd gekocht, alleen was de verkoper vergeten om onze namen door te geven, daardoor was de boot vol en moesten wij een dag wachten. Frustrerend!
Poging twee verliep iets beter, de boot was wel zo’n twee uur te laat, maar wij mochten aan boord! Twee uur later waren we op Bali, Padangbai. Vanaf hier zijn we met de auto naar Lovina gegaan. In Lovina hebben we twee nachtjes verbleven in een verschrikkelijke luxe villa bij Kim en haar ouders. (Incl. zwembad en personeel!) Een klein verschil met de toch vaak wel kakkerlakken bevattende kamers die wij eerder hebben gehad. Kim was de volgende dag jarig en haar ouders hadden als verrassing traditionele Gamelan muziek geregeld tijdens het avondeten, niet echt onze favoriete muziek, maar later bleek dat we de Balinese versie meer konden waarderen dan de curus van de universiteit in Jogja. De volgende dag zijn we naar Ubud gegaan, dit is een plaats in het toeristische gedeelte van Bali. Ubud is een gezellig plaatsje met veel winkeltjes en natuurlijk veel tempels. Je struikelt bijna letterlijk over de offers op straat, dit is een vaak een klein bakje met wat eten, bloemen en wierook. Vanaf Ubud hebben we een tripje naar Nusa Lembongan gemaakt, dit is een klein eilandje vlakbij Bali. Hier zouden we gaan snorkelen met mantra’s, maar dit bleek bij aankomst in januari niet te kunnen (???). Wel hebben we het eiland verkend op de scooter, waarbij mijn slalomtechnieken niet onbelangrijk waren, het was een hele kunst om de stukjes wegdek te vinden.
Terug in Ubud zijn we nog een dagje naar de dierentuin gegaan en zijn we nog naar Kuta geweest. Kuta is het Spanje van Bali en de plek waar vooral veel Australische toeristen samenkomen. Deze plek heeft niks te maken met de rest van Indonesië, desondanks was het leuk om te zien.
Nu ben ik weer in Jakarta, de plek waar het avontuur 4,5 maand geleden begon. Ik heb een geweldige tijd gehad in Indonesië, natuurlijk zijn er ook een aantal dingen die ik zeker niet ga missen. De vele kakkerlakken, vliegen en muggen, de geur van mottenballen en durian, het zoete brood (eigenlijk alles dat hier een overschot aan suiker heeft), nagestaard/ uitgelachen worden op straat en de foto’s die daarbij horen, de zin “yes, taxi?” die ik nu al honderden keren heb gehoord.
Maar er zijn natuurlijk veel meer dingen die ik juist wel ga missen. De altijd vrolijke en lieve mensen met hun rustige en ongecompliceerde levensstijl, de vrijheid, de nasi goreng telor, de mooie natuur, de prachtige uitzichten, het scooter rijden, de warme temperaturen, de zon, de mooie witte stranden, de tomaten-sambalsaus chips…..
Vooral die laatste, hoe ga ik ooit zonder kunnen.
Maandag vliegen Floor en ik naar huis. Dinsdagochtend landen we rond 6 uur op Schiphol en dan is deze reis tot een einde gekomen. Bij deze dus mijn laatste blog, ik wil iedereen bedanken voor het lezen en voor het plaatsen van de reacties!
xxx
-
11 Januari 2015 - 12:21
Opa En Oma Mak:
Ridderkurk-Olland
Lieve Raquel
Alweer het laatste verhaal uit de andere kant van deze aardbol.
Wij hebben genoten van jullie belevenissen.
Wat een avonturen, en van die prachtige dingen hebben jullie ons deelgenoot gemaakt.Rregelmatig kijken we daar naar. en zijn we apetrots op jou.
Ik heb nog wat conserven blikken in de schuur mogelijk kunnen een gamelan orkest
oprichten jij als dirigent .
Raquel en Floor goede reis en tot ziens in olland
Doei Opa en Oma Mak
-
11 Januari 2015 - 12:22
Robert En Elvira:
Ha Raquel,
Geweldig verslag weer!
Bij ons is het aftellen nu afgelopen, want we kijken nu alleen maar reikhalzend uit om je dinsdag weer in levende lijve te zien en aan te raken, en natuurlijk om al je verhalen aan te horen.
Terwijl jij jouw avontuur beleefde, beleefden wij natuurlijk ook een aparte ervaring. In die tijd ging een heleboel gewoon door: werken, huishouden, boodschappen doen, eten en drinken, sporten, regen, wind en kou. Ook wij hebben een lijstje die we zullen gaan missen (of juist helemaal niet): minder files voor de badkamer, lasagne uit een pakje, de dagelijkse contacten met WhatsApp, uitkijken naar je reisverslagen, Skypen met slecht internet, lieve kaartjes en de buikpijn als we langer moesten wachten op je berichtje dat je veilig was aangekomen.
Wij hebben het met zijn tweeën prima gehad, maar we verheugen er ons op om weer dingen samen met jou te doen, zoals vegetarisch koken, shoppen, lekker uit eten gaan en uitstapjes maken.
Een hele goede reis en tot dinsdagochtend hééééééeél vroeg.......
Dikke kus, Moek en Pap xxx
-
11 Januari 2015 - 12:46
Mak, Sectie Oost NL:
Jaaa, Jaa, je komt weer terug! Dat wordt even wennen: want wat dacht je van de temperatuur? graden en heerlijke regenbuien! En winkelpersoneel die je liever niet helpen dan wel...tsja....
Arla en Norah hebben hun verjaardagsviering voor jou uitgesteld tot 1 feb, zodat jij er ook weer bij bent.
Dan wordt dik feesten!
Veilige terugreis!
De makkies uut Bathmen -
11 Januari 2015 - 19:39
Jolanda Huizer:
Meid, wat een geweldige tijd. Ik zit steeds met veel verbazing je verslag te lezen. Wat een verhaal. Is dit mijn "kleine" buurmeisje dat daar als wereldreiziger rondtrekt? Zit er wat tegen? Geen probleem. FF balen, maar via via bereik je toch wat je van plan was. Super hoor. Een goede thuisreis gewenst dinsdag. En trek inderdaad maar wat warms aan, dat zal in eerste instantie wel het hardst tegenvallen. Maar een hollandse meid als jij is hier ook weer zo aan gewend? Toch??? Groetjes Jolanda en de rest.
-
11 Januari 2015 - 22:44
Christa:
Mooi verhaal weer,je kan deze geweldige tijd nooit vergeten
wens je een goede terug reis en fijn weer thuis te zijn -
13 Januari 2015 - 11:56
Paula En Rien Emmen:
Welkom thuis in ons kikkerlandje, Nederland. Wij hebben genoten van je verhalen en fijn dat we mee mochten lezen en genieten Raquel. Nu weer volop aam de studie en veel succes verder en ik hoor de verhalen wel verder via jouw Vader en wellicht komen we elkaar weer tegen. groetjes Rien en Paula
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
